السلام علیک یا فاطمه الزهراسلام الله علیها

In the Name of Allah

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
یا زهرا سلام الله علیها

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

مؤمن بخاطر وظیفه سعی میکند استعداد های خود را خوب بشناسد و برای شکوفا کردن آن برنامه ریزی کند تا در نهایت توان، در مسیر بندگی خداوند تلاش و کوشش نماید، اما تکیه او هرگز بر خود نیست، تکیه او بر پروردگار متعال است، از این رو مؤمن هرگز در بن بست قرار نمیگیرد و نا امید نمی شود و خداوند آنچه صلاح اوست برایش آشکار میسازد. اساس رها شدن از ناامیدی ها، توجه کامل به خداست.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

سکوت پسندیده یعنی رعایت همیشگی اندازه لازم در سخن گفتن و پرهیز از زیاده گوئی و بیهوده گوئی. به عنوان مثال صحبت معتدل و صمیمانه با خانواده و دوستان نه بیهوده است و نه زیاده از حدّ، ولی صحبت هایی که بجز مشغولیت ذهنی و کنجکاوی بی فایده ثمری ندارد بیهوده است و زیاده. انسان موحد که توجهش به سوی خداست با سکوت این توجه را تقویت می کند و اجازه نمی دهد سخنان پراکنده در صفحه ذهن و روح او پراکندگی ایجاد نماید.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام باقر علیه السلام در مورد دعای شبور (سمات) می فرمایند:
«اگر مردمان می‌دانستند آن چه ما می‌دانیم از سؤال‌ها که در این دعاست و بزرگی کار آن نزد خدای تعالی و زودی اجابت خدای تعالی، خواننده آن را با آن چه ذخیره نهاده است خدا از ثواب نیکو، وی را به سبب این دعا با یک دیگر با شمشیر جنگ کردندی و اگر سوگند خورم که اسم اعظم خدای تعالی در آن است، راست خورده باشم و این از علم نهانی است.»

(بحارالانوار ج 87، ص 97)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق عليه السّلام مى‏فرمود:
كسى كه بدرستى و از بن دندان لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ گويد به بهشت داخل مى‏ گردد و هنگامى لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ را درست و از ته دل گفته كه با گفتن او ديگر گرد حرام نگردد.

(صفات الشیعة)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام رضا عليه السّلام مى‏فرمود: هر كه دشمنان خدا را دوست بدارد دوستان خدا را دشمن داشته و كسى كه دوستان خدا را دشمن بدارد خدا را دشمن داشته و بر پروردگار جهانيان است كه وي را بدوزخ ببرد.

(صفات الشیعة)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام باقر عليه السّلام فرمودند:
پيروان على عليه السّلام كسانى هستند كه
۱.در دوستى ما سر از پا نمى‏شناسند
۲.براى ما با هم مهر مى‏ ورزند
۳.براى زنده كردن امر ما يك ديگر را ديدار ميكنند
۴.اگر خشمگين شوند زياده ‏روى نميكنند
۵.چون خرسند گردند تند نميروند
۶.براى همسايگان خود بركتند
۷.با همنشينان و هم آميزش‏كنندگان خود مهربان و رفتار دوستانه دارند.

(صفات الشیعة)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام خمینی:
«دعای عظیم الشان (سمات) كه منكران را جرأت انكار سند و متن آن نیست و مقبول عامه و خاصه و عارف و عامی است و در آن دعای شریف مضمونهای عالی مقام و معارف بسیار است كه شمیم آن قلب عارف را بیخود كند و نسیم آن نفخه الهیه در جان سالك دمد.»

(امام خمینی، تفسیر سوره حمد، ص۱۹)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام باقر (يا صادق عليه السّلام) فرمود:

از شما كسى است كه نمازش از ديگرى بيشتر است
و گروهى از شما حج كردنش بيش از ديگران است
و مردى صدقه‏ دادن و روزه‏ داريش بيش از ساير مردم است
ولى هر كه از شما داناتر است والامقام‏تر است.

(صفات الشیعة)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امیرالمومنین علی علیه السلام در وصف متقین می فرمایند:
۱.سخن براستى گويند،
۲.زندگى بصرفه ‏جوئى گذرانند و
۳.رفتار آنان با آفريدگان بفروتنى است
۴.براى خداوند بندگانى فروتنند
۵.از دنيا بريده و خود را براى سراى بازپسين آماده كرده ‏اند
۶.چشمهاى خود را از آنچه خدا حرام كرده‏ مى‏پوشانند
۷.گوشهاى خود را بشنيدن دانشهاى سودمند فرا داشته ‏اند
۸.در دشوارى و بلد چنان دلشادند كه ديگران در خوشى و نعمت
۹. بخواسته خدا خرسندند
۱۰.اگر مرگ مقدر خداوندى پاى‏بند آنان نبود از بيم شكنجه و شوق مزد پروردگار يك چشم بهم زدن جان در كالبدشان نمى‏ ماند
۱۱. خداوند در دل آنان بسيار بزرگست و براى همين جز خدا در پيش آنان كوچك است
۱۲.باورشان به بهشت چنانست كه گويا او را ديده و در آن بهره‏ مند و آرميده‏ اند و باور آنها به دوزخ چنانست كه گويا او را ديده و در آن آزار كشيده ‏اند

(نهج البلاغة، خطبه همام)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق علیه السلام:
سنگین ترین چیزی که روز قیامت در ترازوی اعمال قرار داده می شود صلوات بر محمد صل الله علیه وآله و اهل بیت اوست

وسائل الشیعه ج 7 ص197

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

حــڪایت‌آمـــوزنده

گنجـشڪ به خــدا گفت:
لانه‌ی ڪوچڪی داشـــتم آرامـــگاه
خستگـــیم،ســـــرپناه بی ڪسیم!
طوفان تو آن را از من گرفت ڪجای
دنـــــــــیای تـــــو را گـــــرفته بود؟!

خـدا گفت: ماری در راه لانه‌ات
بود تـو خـواب بـودی باد را گفــــتم
لانه ات را واژگـون ڪند آنگاه تو از
ڪمین مــــار پَر گــشودی!

چه‌بسیار بلاها ڪه از تو به واسطه‌ی
حڪمــتم دور ڪردم و تو ندانسته
به دشــمنیم برخـــواستی!!

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

پیامبر حضرت محمد (صل الله علیه و آله)می فرماید :
«النظرة سهمٌ من سهام إبليسَ مسمومة من تركها من خوف اللهِ جلَّ وعزَّ أثابه الله إيماناً يجد حلاوته في قلبه»
يعني نگاه به نامحرم تيري از تيرهاي زهرآگين شيطان است، هر کس به پاس حرمت الهی آن را ترک کند ، خدا ایمانی به او می دهد که شیرینی آن را در دل احساس می نماید

بحارالأنوار جلد 104 صفحه 38

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق علیه السلام:
سنگین ترین چیزی که روز قیامت در ترازوی اعمال قرار داده می شود صلوات بر محمد صل الله علیه وآله و اهل بیت اوست

وسائل الشیعه ج 7 ص197

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

بسم الله الرحمن الرحیم

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: زمانى موسى عليه السّلام نشسته بود كه ناگاه شيطان سوى او آمد و كلاه دراز رنگارنگى بسر داشت، چون نزديك موسى عليه السّلام رسيد، كلاهش را برداشت و خدمت موسى بايستاد و باو سلام كرد.
موسى گفت: تو كيستى؟ گفت من شيطانم.
موسى گفت: شيطان توئى؟!- خدا آواره‏ ات كند- شيطان گفت: من آمده ‏ام بتو سلام كنم بخاطر منزلتى كه نزد خدا دارى.
1.موسى عليه السّلام باو فرمود: اين كلاه چيست؟ گفت: بوسيله اين كلاه دل آدميزاد را ميربايم (گويا رنگهاى مختلف كلاه نمودار شهوات و زينتهاى دنيا و عقايد فاسد و اديان باطل بوده است).
2.موسى گفت: بمن خبر ده از گناهى كه چون آدميزاد مرتكب شود بر او مسلط شوى؟ شيطان گفت: هنگامى كه او را از خود خوش آيد و عملش را زياد شمارد و گناهش در نظرش كوچك شود.
3. و فرمود: خداى عزوجل بداود عليه السّلام فرمود: اى داود! گنهكاران را مژده بده و صديقان (راستگويان و درست كرداران) را بترسان، داود عرض كرد: چگونه گنهكاران را مژده دهم و صديقان را بترسانم! فرمود: اى داود! گنهكاران را مژده بده كه من توبه را ميپذيرم و از گناه درميگذرم و صديقان را بترسان كه باعمال خويش خودبين نشوند، زيرا بنده‏ ئى نيست كه بپاى حسابش كشم جز آنكه هلاك باشد (و سزاوار عذاب، زيرا از نظر عدالت و حساب عبادات بنده با شكر يكى از نعمتهاى او برابرى نكند).

( الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 314)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق (ع)، فرمود:
مردِ عالمى نزد عابدى آمد و به او گفت:
چطور نماز مى‏خوانى؟ در پاسخش گفت: از چون منى پرسند كه چطور نماز مى‏خوانى؟ من از آغاز چنين و چنان خدا را عبادت مى‏كنم، گفت: چگونه است گريه تو؟ گفت: به اندازه‏ اى گريم كه اشكم روان شود. آن عالم گفت: به راستى اگر بخندى و از خدا ترسان باشى بهتر است كه گريه كنى و به خود ببالى، راستى هر كه بر خود ببالد، هيچ كردارى از او بالا نرود.

( الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 313)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق (ع)، فرمود:
به راستى مردى گناه مى‏كند و پشيمان مى‏شود از آن، و كار خيرى مى‏كند و از آن شاد مى‏شود، و از آن حالِ ندامت و پشيمانى دور مى‏افتد و اگر بر همان حالِ پشيمانى باشد، بهتر است برايش از اين حالى كه پيدا كرده است.

( الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 313)

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن گرفتار نشده بچيزى كه بر او سخت‏تر باشد از سه خصلتى كه از آنها محروم شود (محروميت از اين سه خصلت براى مؤمن از هر چيزى سخت‏تر است) عرض شد: آنها چه هستند؟ فرمود:
1- مواسات نسبت بدارائيش (با برادران دينيش).
2- انصاف دادن از خود (يعنى حق را بگويد اگر چه بزيان او باشد).
3- بسيار ذكر خدا كردن.